Σήμερα, η εκκλησία μας εορτάζει και τιμά την ιερή μνήμη της αγίας μάρτυρος Ποταμίαινας. Η αγία Ποταμίαινα ήταν από την Αλεξάνδρεια και μαρτύρησε στα304.
Ήταν μια νέα και πολύ ωραία χριστιανή γυναίκα, που για να μην προδώσει την πίστη της, θυσίασε την ομορφιά της και τη ζωή της. Ήταν δούλη και υπηρετούσε κάποιον ακόλαστο και ασελγή αφέντη, που είχε βαλθεί να την παρασύρει στην αμαρτία.
Κι αφού δεν το κατάφερε, στο τέλος την παρέδωσε στον άρχοντα και δικαστή της πόλεως και την κατήγγειλε ως χριστιανή.
Πίστευε πως έτσι, με τη βοήθεια ενός παράνομου και σκληρού δικαστή, θα κατόρθωνε τα βρώμικα και αμαρτωλά σχέδιά του.
Ως δούλη, η Ποταμίαινα ήταν στην απόλυτη εξουσία του αφέντη της, γι’ αυτό εκείνος την παρέδωσε στον άρχοντα και δικαστή, με την εξής συμφωνία:
«Πάρτην, του είπε, και ανάκρινέ την όσο μπορείς πιο αυστηρά και βασάνισέ την όσο γίνεται πιο σκληρά, για να λυγίση και να αρνηθή την πίστη της. Τότε θα ξαναγυρίση σ’ εμένα, ταπεινωμένη και πρόθυμη στα θελήματά μου. Αν το κατορθώσης, θα σου οφείλω μεγάλη χάρη και θα σε ανταμείψω καθώς πρέπει. Αν δεν το κατορθώσης, τότε έχεις όλο το δικαίωμα, ως χριστιανή, να την καταδικάσης στον πιο πικρό θάνατο».
Αυτή ήταν μια συμφωνία ενός ανθρώπου, που δεν φοβότανε το Θεό και δεν ντρεπότανε τους ανθρώπους.
Δεν πρέπει να μας παραξενεύει το πόσο φτηνή ήταν η ζωή των ανθρώπων σε μια εποχή, που οι δούλοι δεν ήσαν πρόσωπα, αλλά πράγματα, στην απόλυτη εξουσία των αφεντικών τους. Αλλά πολύ περισσότερο, που η χριστιανική πίστη ήταν το μεγάλο και βαρύ έγκλημα για τη ρωμαϊκή πολιτεία.
Οι διωγμοί κατά της εκκλησίας ήσαν όχι μόνο το δικαίωμα, αλλά και το χρέος του κράτους εναντίον των χριστιανών, που ως εχθροί, επιβουλεύονταν τάχα την ειρήνη και τη δημόσια ασφάλεια. Κάθε κακοτυχία και συμφορά του κράτους, την απέδιδαν στην οργή των θεών, επειδή τάχα οι νόμοι άφηναν ατιμώρητους τους χριστιανούς. Το ψέμα πάντα επικαλείται το θεό τους, που είναι ο διάβολος, για να τα βάλει με την αλήθεια.
Στο εξής τώρα, θα ομιλήσουμε για το μαρτύριο της αγίας Ποταμίαινας, όπως το διηγήθηκε ο άγιος Αντώνιος σε κάποιον αββά Ισίδωρο. Ο άρχοντας και δικαστής είπε στην Ποταμίαινα:«Πήγαινε να κάμης το θέλημα του κυρίου σου, αλλιώς θα σε ρίξω ολόγυμνη μέσα σε βρασμένη πίσσα».
Τότε η αγία φώναξε˙ «Αδικώτερος κριτής από σένα δεν θα βρεθή. Και την πίστη μου με βάζεις να αρνηθώ και το κορμί μου να βρωμίσω. Μα κάμε ό,τι μπορείς. Αχρήστεψε το σώμα μου και σκότωσέ το, μα δεν μπορείς να βλάψης την ψυχή μου. Μόνο σ’ εξορκίζω στο όνομα του καίσαρα, μη με ντροπιάσης, άλλ’ άφησέ με μόνη μου και ντυμένη να μπω μέσα στην βρασμένη πίσσα».
Ο άγιος Αντώνιος, που διηγείται το μαρτύριο της αγίας, βεβαιώνει ότι η Ποταμίαινα μπήκε μόνη της και ντυμένη μέσα στο καζάνι κι άρχισε σιγά – σιγά να βυθίζεται μέσα στην πίσσα που κόχλαζε, ώσπου καλύφθηκε ολόκληρη κι έτσι παρέδωσε την ψυχή της στο Θεό. Δεν ξεσκέπασε το κορμί της, αλλά προτίμησε να σκεπασθεί ζωντανή μέσα στην πίσσα.
Ούτε την πίστη της αρνήθηκε, ούτε και το σώμα της ντρόπιασε. Όχι μόνο δεν υπέκυψε στα βρώμικα θελήματα του αφεντικού της, αλλά και το σώμα της δεν άφησε να το δουν γυμνό οι άνθρωποι. Ο απόστολος Παύλος γράφει στην πρώτη προς Κορινθίους επιστολή:«Δοξάσατε δη τον Θεόν εν τω σώματι υμών και εν τω πνεύματι υμών, άτινά εστι του Θεού».
******************
Στον καιρό μας, το παράδειγμα της αγίας Ποταμίαινας δεν φαίνεται να συγκινεί. Σήμερα η γυναίκα είναι μια χτυπητή πραγματικότητα. Άνδρες και γυναίκες περπατούν σχεδόν γυμνοί στο δρόμο κι ο γυμνισμός πάει να περάσει για κοινωνικός θεσμός. Οι ελεύθερες σχέσεις των δύο φύλων θεωρούνται για φυσικό δικαίωμα.
Οι εφημερίδες και τα περιοδικά είναι γεμάτα εικόνες γυμνών γυναικών. Ο κινηματογράφος και η τηλεόραση προβάλλουν προκλητικά το γυμνό παντού και μέσα στα σπίτια μας. Μια πανσεξουαλική μανία έχει καταλάβει τους ανθρώπους, με πολύ δυσάρεστα και τραγικά αποτελέσματα.
Αλλά εμείς ας έχωμε για παράδειγμα την αγία Ποταμίαινα! Κράτησε καθαρό και τίμησε το σώμα της. Αμήν.
.
Από το βιβλίο:
ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ Λ. ΨΑΡΙΑΝΟΥ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΕΡΒΙΩΝ ΚΑΙ ΚΟΖΑΝΗΣ
ΕΙΚΟΝΕΣ ΕΜΨΥΧΟΙ
(Εξαπλά β’)
ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΑ
Η/Υ επιμέλεια, Σοφίας Μερκούρη.
.
το διαβάσαμε στο Σπιτάκι της Μέλιας